معنی تسلیت دهنده

معزی

تسلیت. [ت َ ی َ] (ع مص) تسلیه. اندوه وابردن. (مجمل اللغه). مأخوذ از تازی، پند و نصیحتی که در بیرون کردن غم و اندوه از دل کسی گویند، ویژه چون آن کس مصیبت زده باشد. دلاسایی و خاطرنوازی و آسایش. (ناظم الاطباء). دلداری. اندوه بردن. غم زدایی. و رجوع به تسلی و تسلیه و تسلیت کردن شود.

تسلیت دادن. [ت َ ی َ دَ] (مص مرکب) تسلیت گفتن. دلداری دادن. سرسلامتی.

تسلیت کردن. [ت َ ی َ ک َ دَ] (مص مرکب) آرام کردن و غم و اندوه از دل کسی بیرون نمودن. (ناظم الاطباء). و رجوع به تسلیت و تسلی و تسلیه شود.

نوازانه (صفت) مقرون به تسلیت همراه تسلیت.

مسلح ساختن

(مصدر) جمله های تسلیت آمیز گفتن.

نواز نامه (اسم) نامه ای که بعنوان تسلیت بعزا دار نویسند.

خرسندی دادن، دلخوشی دادن، کسی را از غم‌واندوه رهایی دادن و سرگرم ساختن،
تسلی دادن شخص عزادار و مصیبت‌زده،

دل آرامی، دلداری

تسلی، تعزیت، دلداری، سرسلامتی، همدردی،
(متضاد) تبریک

تعزیه

condoglianze

(تَ یَ) [ع. تسلیه] (مص م.) دلخوشی دادن، رهایی بخشیدن از اندوه.

دلداری

968